สุทธิรักษ์ ศาลารัตน์ นักเขียน
นิชานาถ ชมญาติ พิสูจน์อักษร
สุวิชญา แสงสีจันทร์ ภาพประกอบ
ตอนนี้ฉันอยู่หน้าบ้านค่ะ กำลังจะออกเดินทางไปยังสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งใช้เวลาพอสมควร ซึ่งฉันเรียกมันว่า ‘ความรัก’ สนใจที่จะไปด้วยกันไหมคะ
ฉันเดินออกมายังป้ายรถเมล์ มองหารถโดยสารประจำทางที่จะพาฉันไปยังจุดหมายได้ มีหลายคันที่ผ่านหน้าฉันไป และหลายคันที่ฉันไม่แน่ใจว่าจะพาฉันไปยังที่หมายได้หรือไม่ ด้วยความไม่แน่ใจของฉัน ฉันจึงตัดสินใจรอสักพัก จนกระทั่งรถสายที่จะไปยังจุดหมายของฉันค่อย ๆ เข้ามาตามครรลองสายตา ฉันไม่รีรอที่จะขึ้นมันทันที น่าแปลกที่บนนี้มีฉันอยู่คนเดียว หลังจากที่ฉันขึ้นรถมาแล้ว ฉันจึงเข้าไปนั่งด้านในของแถวแรก มองออกไปยังนอกหน้าต่าง สิ่งที่ฉันชอบเกี่ยวกับรถคันนี้อย่างแรกคือ สีขาว ฉันชอบเวลาที่มองภาพรถสีขาวเวลาเคลื่อนตัว มันทำให้จิตใจของฉันสงบได้อย่างน่าประหลาด อย่างที่สองคือ คนขับ ทุกครั้งที่ฉันลองนั่งรถเมล์สายอื่น ๆ พวกเขามักจะขับเร็ว และไม่นุ่มนวลเหมือนกับรถคันนี้ ฉันรู้สึกว่าการถึงที่หมายแบบเร็ว ๆ แต่ไม่ปลอดภัยนั้นไม่ใช่สิ่งที่ฉันชอบ สำหรับฉันแล้ว การขับช้า ๆ แบบนี้แหละที่ทำให้ฉันมีเวลานั่งมองสิ่งต่าง ๆ รอบตัวได้เรื่อย ๆ มิหนำซ้ำ กระเป๋ารถเมล์ยังยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่ตะโกนโหวกเหวกโวยวายเหมือนกับคันอื่นที่ฉันเคยขึ้น
“พี่วิ่งเวลานี้ทุกวันไหมคะ” ฉันเอ่ยถามกระเป๋ารถเมล์ที่กำลังหยิบเงินทอนให้ฉัน ชายหนุ่มวัยรุ่นอายุไล่เลี่ยกันกับฉันยิ้มตอบก่อนจะพยักหน้า
“ช่วงนี้ไม่ค่อยมีรถที่จะไปยังสถานที่ที่ฉันไปเลยค่ะ ถ้ายังไง ฉันรบกวนขอเบอร์ติดต่อไว้ได้ไหมคะ” ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะยื่นเบอร์โทรให้ฉัน แม้ว่าสมัยนี้ฉันอยากจะได้ไลน์มากกว่าก็ตามที แต่เท่านี้ก็ดีแล้วล่ะนะ
หลังจากนั้นทุกวัน ฉันก็จะโทรหาเขาเสมอ เพื่อให้เขามารับฉัน ดูเหมือนว่าเขาจะวิ่งเพื่อฉันยังไงยังงั้น เพราะทั้งคันมักจะมีฉันเป็นผู้โดยสารคนเดียว ฉันเริ่มที่จะพูดเรื่องต่าง ๆ ให้เขาฟังเรื่อย ๆ จนในที่สุด ความสัมพันธ์เราก็พัฒนาไปถึงขั้นคู่รัก ฉันรอเวลานี้มานานมาก และคิดว่าไม่น่าจะมีอุปสรรคใด ๆ อีก แต่ทว่าวันหนึ่ง เขากลับเปลี่ยนเส้นทาง พาฉันไปยังทางลัดที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนซึ่งเป็นถนนเส้นหนึ่งที่มีสองทางแยก ความรู้สึกของฉันบอกให้ฉันเลือกทางซ้าย แต่เขากลับบอกให้ฉันเลือกไปทางขวา เขาหาว่าฉันไม่เชื่อใจเขา แต่ฉันไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย เราสองคนโต้เถียงกัน และเป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกแย่ขนาดนี้ เขาปล่อยให้ฉันลงกลางทาง และออกรถทันทีที่ฉันก้าวลงถึงพื้น น่าแปลกที่เขาไม่ได้ไปทางขวา แต่กลับรถไปยังทางที่เราเคยมาด้วยกัน ฉันมองรถเมล์คันนั้นด้วยความไม่เข้าใจ ทำไมการขึ้นรถเมล์ถึงได้เหนื่อยขนาดนี้ ฉันทรุดลงกับพื้น นั่งปล่อยให้น้ำตารินไหล ปล่อยให้ลมพัดพาความคิดของฉันไปเรื่อย ๆ ฉันไม่รู้เลยว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร แต่ฉันนั่งอยู่ตรงนั้นจนกระทั่งเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า จนฉันรู้สึกดีขึ้นพอจะลุกขึ้นยืนได้ ฉันตัดสินใจเดินกลับไปยังจุดเริ่มต้น แม้ว่าจะยังเจ็บปวดกับรถเมล์คันสีขาวคันนั้นอยู่ แต่ฉันเชื่อว่าวันหนึ่งจะมีรถเมล์คันใหม่มาหาฉันอีกครั้ง และพาฉันไปยังจุดหมายที่เรียกว่าความรักได้อย่างแท้จริง
ความรัก มันก็เหมือนกับการรอรถโดยสาร ทุก ๆ วันจะมีรถมากมายมาหาเธอ ลองขึ้นผิดขึ้นถูกหลายครั้ง สุดท้ายมันก็มีทางเดียวเท่านั้นที่จะพาเธอไปยังจุดหมายที่เรียกว่าความรักได้ แต่ถ้าไม่ เธอก็จะมาจบลงที่ทางแยกแบบฉัน ถนนสายแรกคือ เธอคบกับไปจนหมั้นและแต่งงาน ซึ่งนั่นน่าจะเป็นจุดมุ่งหมายของการเป็นแฟนกันน่ะนะ คิดภาพเธอจับมือกับแฟนของเธอเข้าพิธีวิวาห์ ช่างน่าอิจฉาเสียเหลือเกิน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเป้าหมายส่วนใหญ่ของการเป็นแฟนกันคือการแต่งงาน ซึ่งนั่นจะเป็นจุดสิ้นสุดของการเดินทางแห่งความรักครั้งนี้ ถือว่าเธอได้เข้าเส้นชัยไปอย่างสวยงาม และถนนสายที่สองคือ เธอกับเขาเข้ากันไม่ได้ เธอจะแยกกันไปตามทางโดยที่ไม่ได้จับมือกันไปยังถนนเส้นแรก เธอจะวนกลับไปที่จุดเริ่มต้นใหม่ รอคน ๆ ใหม่ที่จะมาเริ่มออกเดินทางด้วยกันอีกครั้งจนมาเจอทางแยกนี้ หากเขาเป็นคนดีพอสำหรับเธอและเธอเป็นคนดีพอสำหรับเขา ถนนสายแรกก็ยินดีต้อนรับเธอ แต่ถ้าไม่ อาจเป็นเพราะเหตุผลนานาประการ เช่น เข้ากันไม่ได้ มือที่สาม ครอบครัวกีดกัน ฐานะต่างกัน ถนนสายที่สองคือทางของเธอ
อย่างไรก็ตาม ความรักมีหลายรูปแบบ และมีหลายจุดหมาย เธออาจจะรู้สึกไม่เหมือนฉันก็ได้ แต่อย่างที่บอก ฉันคือคน ๆ หนึ่งที่มาบ่นให้เธอฟังเท่านั้น เธอยอมให้ฉันบ่นกับเธอแล้ว งั้นเธอมาบ่นกับฉันบ้างไหม ความรักสำหรับบางคน อาจจะเดินทางจากเป้าหมายแรกไปยังเป้าหมายสุดท้ายเลยก็ได้ หรือบางคนอาจจะยังออกจุดสตาร์ทไม่ได้เพราะไม่มีคู่ แต่ไม่ต้องกังวลหรอก หญิงไทยเราต้องสตรอง ถ้าเธอวิ่งโดยไม่มีคู่ได้ เธออาจจะไปเส้นทางที่สามนี้ คือเส้นทางที่เธอรักตนเองโดยที่ไม่ต้องมีใคร อยู่คนเดียว มันอาจจะฟังดูเหงานะ แต่เชื่อเถอะ ถ้าเธอรักตัวเองได้อย่างแท้จริง การรักคนอื่นก็ไม่ใช่เรื่องยากแล้วล่ะ
สู้ ๆ นะเธอ ฉันเป็นกำลังใจให้ ขอให้ความรักสมหวังนะไม่ว่าจะทางไหนก็ตาม อย่าลืมล่ะ ไม่ว่าเธอจะเลือกทางไหน ความรักก็เป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ
จาก เพื่อนสาวร้อยรถเมล์
a LA carte Magazine 